В вашем браузере отключен javascript, а для полноценного просмотра сайта он очень нужен. Включите javascpipt в вашем браузере, пожалуйста.

Главная » Информация » Спасательная станция Мядель

Спасательная станция Мядель

Согласно Решению Миноблисполкома № 97 от 28.09.1998, которое именуется "Об открытии и строительстве спасательных станции и постов" было принято решение выделить средства на корректировку проекта Мядельского спасательного поста на озере Мястро, а также проектирование новых зданий спасательной станции "Нарочь". Проектировало и строило указанные объекты Управление капитального строительства Мядельского райисполкома.

В настоящее время спасательная станция помимо своей основной обязанности - спасать на воде, активно проводит соревнования спасателей на воде, предоставляет отдыхающим услуги по прокату лодок и катамаранов.

Спасательная станция

Населенные пункты

Печенки

Печенки - деревня в Нарочанском сельсовете. В 1844 г. деревня имения Кузьмичи Свенцянского уезда Виленской губернии, владение И. Цывинского, 2 двора, 14 жителей. В 1868 г. застенок Кобыльницкой волости Свенцянского уезда, 4 двора, 43 жителя. В 1904 г. существовали 2 села: Печенки 1-я (43 жителя) и Печенки 2-я (37 жителей); с 1901 г. работала школа грамоты. В 1908 г. деревни насчитывали соответственно 35 и 39 жителей. С 12.10.1940 г. в Лещинском сельсовете Мядельского района Вилейской, с 20.09.1944 г. Молодечненской, с 20.01.1960 г. Минской областей, с 09.08.1979 г. в Нарочанском сельсовете. С 1979 деревня в составе колхоза "Нарочь" (центр - деревня Черевки). В 1960 г. 61 житель. На 01.01.1997 г. 10 дворов, 19 жителей.

Посмотреть деревню Печенки на карте Мядельского района.

Достопримечательности

Троицкий костел в деревне Засвирь

(yams-select:91)(lang:91:ru)

По обе стороны от озера Свирь в Мядельском районе расположены два поселка - одноименный с озером Свирь и Засвирь, Засвирь интересн тем, что тут находится сохранившийся Троицкий костел, построенный в начале 18 века в стиле "сарматского" барокко.

Общий вид на Троицкий костел в Засвири

Рядом с костелом находятся и руины монастыря кармелитов, который был основан в 1701 году. Костел же рядом с монастырем был возведен спустя 13 лет, согласно историческим данным, в 1713-1714 годах.

Костел и монастырь кармелитов в Засвире - это единый комплекс, памятник архитектуры эпохи барокко начала 18 века, который находится под защитой государства.

Костел и монастырь кармелитов находятся под защитой государства

Рядом с примыкающим к костелу монастырским корпусом со внутренним двориком находится небольшая каменная брама. Боковые башни оформлены сдержанно, можно даже выразиться, аскетично, чего нельзя сказать о башнях главного фасада. Рядом в сторонке стоит деревянный дом, который очень напоминает плебанию, что в переводе с польского языка означает дом католического священника или священника униатской (реформаторской) церкви.

Плебания в Засвири

Между прочим, костел построен на возвышенности, которая также является памятником древней истории - тут находилось селище во времена раннего феодализма. На одном из склонов этого холма находится кладбище немецких солдат, которое сохранилось со времен Первой мировой войны. За костелом - пологий спуск, двигаясь по которому к сосновому лесу, можно выйти к озеру Свирь.

Костел в Засвири

На склоне имеются впадины диаметром от полутора до двух метров, которые размещаются правильными рядами, возможно это следы былых раскопок древнего селища или же, что тоже вполне вероятно, эти впадины - следы от окоп или блиндажей времен Первой мировой войны. Второе предположение более вероятно, поскольку тут и кладбище солдат и рельеф местности очень уж удобен для того, чтобы держать оборону.

Троицкий костел в Засвири

В материале использована информация из публикации "Народные 100 дорог. Засвирь: Троицкий костел, кладбище немецких солдат" - http://tut.by

(lang:91:be)

Па абодва бакі ад возера Свір ў Мядзельскім раёне размешчаны два пасёлкі - аднайменны з возерам Свір і Засвір, Засвір цікавы тым, што тут знаходзіцца захаваўся Траецкі касцёл, пабудаваны ў пачатку 18 стагоддзя ў стылі "сармацкага" барока.

Агульны выгляд на Траецкі касцёл у Засвір

Побач з касцёлам знаходзяцца і руіны кляштара кармелітаў, які быў заснаваны ў 1701 годзе. Касцёл жа побач з кляштарам быў узведзены праз 13 гадоў, паводле гістарычных звестак, у 1713-1714 гадах.

Касцёл і кляштар кармелітаў у Засвіры - гэта адзіны комплекс, помнік архітэктуры эпохі барока пачатку 18 стагоддзя, які знаходзіцца пад абаронай дзяржавы.

Касцёл і кляштар кармелітаў знаходзяцца пад абаронай дзяржавы

Побач з кляштарным корпусам з унутраным панадворкам, які прымыкае да касцёла, знаходзіцца невялікая мураваная брама. Бакавыя вежы аформленыя стрымана, можна нават выказацца, аскетычна, чаго нельга сказаць пра вежы галоўнага фасада. Побач у старонцы стаіць драўляны дом, які вельмі нагадвае плябанію, што ў перакладзе з польскай мовы азначае дом каталіцкага святара або святара уніяцкай (рэфарматарскай) царквы.

Плябанія ў Засвір

Між іншым, касцёл пабудаваны на ўзвышшы, якое таксама з'яўляецца помнікам старажытнай гісторыі - тут знаходзілася паселішча ў часы ранняга феадалізму. На адным са схілаў гэтага ўзгорка знаходзіцца могілки нямецкіх салдат, якія захаваліся з часоў Першай сусветнай вайны. За касцёлам - спадзісты спуск, рухаючыся па якім да сасновага лесу, можна выйсці да возера Свір.

Касцёл у Засвір

На схіле маюцца западзіны дыяметрам ад паўтары да двух метраў, якія размяшчаюцца правільнымі радамі, магчыма гэта сляды былых раскопак старажытнага паселішча або ж, што таксама цалкам верагодна, гэтыя западзіны - сляды ад акоп або бліндажоў часоў Першай сусветнай вайны. Другая здагадка больш верагодна, паколькі тут і могілкі салдат і рэльеф мясцовасці вельмі ўжо зручны для таго, каб трымаць абарону.

Траецкі касцёл у Засвір

У матэрыяле выкарыстана інфармацыя з публікацыі "Народныя 100 дарог. Засвір: Траецкі касцёл, могілкі нямецкіх салдат" - http://tut.by

(/yams-select

Усадьба Хоминских в Ольшево

(yams-select:98)(lang:98:ru)

В Мядельском районе, а точнее, на его северо-западе находится интересная деревня с названием Ольшево, лишь несколько километров отделяют ее от природного заказника "Голубые озера". Деревня интересна тем, что в ней сохранились руины старинной усадьбы рода Хоминских 18-19 века. Как и в большинстве случаев, от древней усадьбы осталась лишь малая часть: частично хозяйский дом 1881-1893 годов постройки и постройки бывших конюшен.

Постройки бывших конюшен в деревне Ольшево

В 80-90 годы прошлого века усадебный дом было решено перестроить в профилакторий и это дело получило финансирование какого-то бизнесмена, однако совсем скоро деньги закончились и стройка была остановлена, дом остался частично разобран.

Частично сохранившийся усадебный дом в Ольшево

Свое окончательное формирование усадьба в деревне Ольшево получила при князьях Хоминских, которые в свое время занимали высшие административные и военные должности. Хоминские очень много трудились, что позволили им превратить Ольшево в самое передовое в техническом плане хозяйство. В нем работали два завода: известняковый и кирпичный, а также смолокурни, пекарни, электростанция, мельницы и многое другого. Этот известный шляхетский род известен тем, что его представители были весьма трудолюбивые и разносторонние люди.

Древняя усадьба Хоминских в деревне Ольшево

Кроме всего прочего они занимались и литературными трудами, а именно, написанием од и стихов, исторических очерков и публицистических статей, вели дневники, переводили мировую классику на польский язык. Известно также, что в библиотеке Хоминских хранилась известная специалистам древняя рукопись середины 16 века под названием "Ольшевская". В этом уникальном документе собраны польские переводы важных исторических документов, которые были созданы на древне белорусском языке, среди которых Статут ВКЛ 1529 года, "Хроника Великого княжества Литовского и Жемойтского". Эта рукопись, памятник белорусско-литовской письменности эпохи Ренессанса в наше время хранится в Национальной библиотеке в Варшаве.

Хоминские оставили о себе память на века, которая живет и по сей день в их усадьбе, формировалась она почти целое столетие: с конца 18 до второй половины 19 века. Несмотря на то, что сам усадебный дом не сохранился, парк при усадьбе является памятником садово-паркового искусства Беларуси. Вначале он создавался как террасный, но после был преобразован в пейзажный, хотя все 5 террас хорошо и сегодня прочитываются. Частично в парке даже сохранился и лабиринт, который очень характерен для парков эпохи барокко. В наше время парк, усаженный липами, тополями и кленами, зарос и одичал, однако от этого он лишь приобрел особенную романтичность.

(lang:98:be)

У Мядзельскім раёне, а дакладней, на яго паўночным захадзе знаходзіцца цікавая вёска з назвай Альшэва, толькі некалькі кіламетраў аддзяляюць яе ад прыроднага заказніка "Блакітныя азёры". Вёска цікавая тым, што ў ёй захаваліся руіны старадаўняй сядзібы роду Хамінскіх 18-19 стагоддзя. Як і ў большасці выпадкаў, ад старажытнай сядзібы засталася толькі малая частка: часткова гаспадарскі дом 1881-1893 гадоў пабудовы і пабудовы былых стайняў.

Пабудовы былых стайняў ў вёсцы Альшэва

У 80-90 гады мінулага стагоддзя сядзібны дом было вырашана перабудаваць у прафілакторый і гэта справа атрымала фінансаванне нейкага бізнесмена, аднак зусім хутка грошы скончыліся і будоўля была спыненая, дом застаўся часткова разабраны.

Часткова захаваўся сядзібны дом у Альшэва

Сваё канчатковае фарміраванне сядзіба ў вёсцы Альшэва атрымала пры князях Хамінскіх, якія ў свой час займалі вышэйшыя адміністрацыйныя і вайсковыя пасады. Хамінскія вельмі шмат працавалі, што дазволіла ім ператварыць Альшэва ў самае перадавое ў тэхнічным плане гаспадарку. У ім працавалі два заводы: вапняковы і цагляны, а таксама смалакурні, пякарні, электрастанцыя, млыны і шмат чаго іншага. Гэты вядомы шляхецкі род вядомы тым, што яго прадстаўнікі былі вельмі працавітыя і рознабаковыя людзі.

Старажытная сядзіба Хамінскіх ў вёсцы Альшэва

Акрамя ўсяго іншага яны займаліся і літаратурнымі працамі, а менавіта, напісаннем од і вершаў, гістарычных нарысаў і публіцыстычных артыкулаў, вялі дзённікі, перакладалі сусветную класіку на польскую мову. Вядома таксама, што ў бібліятэцы Хамінскіх захоўвалася вядомая спецыялістам старажытная рукапіс сярэдзіны 16 стагоддзя пад назвай "Альшэўская". У гэтым унікальным дакуменце сабраны польскія пераклады важных гістарычных дакументаў, якія былі створаны на старажытнай беларускай мове, сярод якіх Статут ВКЛ 1529, "Хроніка Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага". Гэтая рукапіс, помнік беларуска-літоўскай пісьменства эпохі Рэнесансу ў наш час захоўваецца ў Нацыянальнай бібліятэцы ў Варшаве.

Хамінскія пакінулі аб сабе памяць на стагоддзі, якая жыве і па сённяшні дзень у іх сядзібе, фарміравалася яна амаль цэлае стагоддзе: з канца 18 да другой паловы 19 стагоддзя. Нягледзячы на тое, што сам сядзібны дом не захаваўся, парк пры сядзібе з'яўляецца помнікам садова-паркавага мастацтва Беларусі. Спачатку ён ствараўся як тэррасны, але пасля быў ператвораны ў пейзажны, хоць усе 5 тэрас добра і сёння прачытваюцца. Часткова ў парку нават захаваўся і лабірынт, які вельмі характэрны для паркаў эпохі барока. У наш час парк, засаджаны ліпамі, таполямі і клёнамі, зарос і здзічэў, аднак ад гэтага ён толькі набыў асаблівую рамантычнасць.

(/yams-select

Усадьба Хоминских в Комарово

(yams-select:105)(lang:105:ru)

Старинная усадьба в деревне Комарово в Мядельском районе вначале была владением рода Хоминских, однако во 2-й половине 19 века она стала владением графа Старжинского, у которого родовое поместье находилось в Польше, под Варшавой. В Комарове же новый хозяин решил переделать усадьбу на собственный вкус.

Внешний вид усадьбы в Комарово

На огромной территории в 20 гектар находились хозяйский дом, 2 флигеля, въездная рама, различные хозпостройки, а также чудесный парк с двумя прудами. В наше время данная усадьба - это яркий пример парково-усадебной архитектуры второй половины 19 века. Она является одной из самых древних среди белорусских родовых усадеб прошлого. Просто огромную территорию занимают различные парковые композиции с огромным количеством прудов, каналов, они создают волшебное природное окружение.

Дом, построенный в виде буквы П и имеющий всего 1 этаж, является примером как бы возрождения культуры барокко и классицизма спустя некоторое время после эпохи их расцвета. При оформлении мансарды дома был использован картуш с графской короной, окруженный растительным орнаментом.

Оформление мансарды усадьбы в Комарове

Оконные проемы в стенах дом расположены не симметрично, сами окна находятся в рамах с интересным профилем, который имитирует наличник из дерева. Во внутренний двор выходят большие арочные окна. В дом со стороны парка ведет дополнительный вход, который можно узнать по террасе на бутовом фундаменте. Каменный пол и 4 мощные столба из бетона удерживают красивую кованую решетку. Напротив решетки в самом парке есть выступ наподобие террасы, который также использовался как смотровая площадка или ж как место для беседки, из которой открывался чудесный вид на парк.

Напротив партера размещаются 2 массивные прямоугольные по форме здания из кирпича, оштукатуренные, они были построены в 20-х годах 20 столетия. Одно здание было официной, во второй была конюшня. К самому партеру ведет довольно широкая, порядка 12 метров парковая аллея из кленов.

С аллеи открывался живописный вид на оранжерею, которая была возведена в самом высоком месте террасы, а также на хозяйский дом и флигеля. Аллея была усажена не кленами, а специально завезенными канадскими видами тополя "Marilandica" вперемешку с гибридом двух видов тополей: лавролистного и тополя черного. В южной части центральной аллеи находится весьма живописная часть парка, заканчивающаяся большими водоемами, которые разделяет дамба, в давние времена тут была мельница.

В настоящее время на территории бывшей усадьбы размещается сельскохозяйственный лицей, чуть в стороне - Центр развития предпринимательства на селе "Комарово", основной задачей которого является - развитие агротуризма в курортной зоне озера Нарочь и популяризация культурного и исторического наследия Нарочанского края.

К сожалению, усадебно-парковый комплекс лишь частично сохранился до наших дней. Путешествие в деревню Комарово сейчас очень часто включается во многие туристические программы, которые предлагают не только туризм, но и отдых в нашей стране.

(lang:105:be)

Старадаўняя сядзіба ў вёсцы Камарова у Мядзельскім раёне спачатку была валоданнем роду Хамінскіх, аднак у 2-й палове 19 стагоддзя яна стала валоданнем графа Старжынскіх, у якога радавы маёнтак знаходзіўся ў Польшчы, пад Варшавай. У Камарова ж новы гаспадар вырашыў перарабіць сядзібу на ўласны густ.

Знешні выгляд сядзібы ў Камарова

На велізарнай тэрыторыі ў 20 гектараў знаходзіліся гаспадарскі дом, 2 флігеля, ўязная рама, розныя гаспадарчыя пабудовы, а таксама цудоўны парк з двума сажалкамі. У наш час дадзеная сядзіба - гэта яркі прыклад паркава-сядзібнай архітэктуры другой паловы 19 стагоддзя. Яна з'яўляецца адной з самых старажытных сярод беларускіх родавых сядзібаў мінулага. Проста велізарную тэрыторыю займаюць розныя паркавыя кампазіцыі з вялікай колькасцю сажалак, каналаў, яны ствараюць чароўнае прыроднае асяроддзе.

Дом, пабудаваны ў выглядзе літары П і які мае ўсяго 1 паверх, з'яўляецца прыкладам як бы адраджэння культуры барока і класіцызму праз некаторы час пасля эпохі іх росквіту. Пры афармленні мансарды дома быў выкарыстаны картуш з графскай каронай, акружаны раслінным арнаментам.

Оформление мансарды усадьбы в Комарове

Аконныя праёмы ў сценах дома размешчаны не сіметрычна, самі вокны знаходзяцца ў рамах з цікавым профілем, які імітуе ліштва з дрэва. Ва ўнутраны двор выходзяць вялікія арачныя вокны. У дом з боку парка вядзе дадатковы ўваход, пра які можна даведацца па тэрасе на бутавым падмурку. Каменны падлог і 4 магутныя слупы з бетону утрымліваюць прыгожую каваную рашотку. Насупрать рашоткі ў самім парку ёсць выступ накшталт тэрасы, які таксама выкарыстоўваўся як назіральная пляцоўка або ж як месца для альтанкі, з якой адкрываўся цудоўны від на парк.

Насупраць партэра размяшчаюцца 2 масіўныя прастакутныя па форме будынкі з цэглы, абтынкаваныя, яны былі пабудаваныя ў 20-х гадах 20 стагоддзя. Адзін будынак быў афіцына, у другім была стайня. Да самога партэра вядзе даволі шырокая, каля 12 метраў паркавая алея з клёнаў.

З алеі адкрываўся маляўнічы від на аранжарэю, якая была ўзведзена ў самым высокім месцы тэрасы, а таксама на гаспадарскі дом і флігелі. Алея была пасаджаны не клёнамі, а адмыслова завезенымі канадскімі відамі таполі "Marilandica» ўперамешку з гібрыдам двух відаў таполяў: лаўралістнай і таполі чорнай. У паўднёвай частцы цэнтральнай алеі знаходзіцца вельмі маляўнічая частка парку, якая сканчаецца вялікімі вадаёмамі, якія падзяляе дамба, у даўнія часы тут быў млын.

У цяперашні час на тэрыторыі былой сядзібы размяшчаецца сельскагаспадарчы ліцэй, трохі ў баку - Цэнтр развіцця прадпрымальніцтва ў вёсцы "Камарова", асноўнай задачай якога з'яўляецца - развіццё агратурызму ў курортнай зоне возера Нарач і папулярызацыя культурнай і гістарычнай спадчыны Нарачанскага краю.

На жаль, сядзібна-паркавы комплекс толькі часткова захаваўся да нашых дзён. Падарожжа ў вёску Камарова цяпер вельмі часта ўключаецца ў многія турыстычныя праграмы, якія прапануюць не толькі турызм, але і адпачынак у нашай краіне.

(/yams-sele

Видеосюжеты

Будславская икона Божьей Матери

(yams-select:112)(lang:112:ru)

Ежегодный праздник в Будславе (Мядельский район), в честь иконы Божьей Матери собирает огромное количество людей. Во время торжества икона находится в самом центре внимания. Согласно истории, 400 лет назад из Рима привезли в Будслав икону неописуемой красоты и с тех пор она прописалась в Будславе.

С тех времен сюда тянутся верующие не только из Белорусии, но из других стран содружества, а также из ближнего зарубежья. Чтобы в этом году побывать Будславском празднике, сюда добрались две с половиной тысячи человек. Верующих не страшит плохая погода и мозоли, которые являются неотъемлемыми спутниками в таком длительном путешествии в Будслав.

Самым зрелищным на празднике, посвященном Будславской иконе, является переливающаяся тысячами огоньков праздничная процессия, которая течет, словно огненная река.

Санктурий, именно так называют костел в Будславе, в переводе это значит место, где хранится самая уважаемая святынь в Беларуси. Именно с целью показать высокую степень уважения к иконе расстояние перед ней в несколько метров верующие проходят на коленях. Будславская икона Богородицы давно славится своими чудотворными способностями.

"Те чудеса, которые происходят, те исцеления, которые происходят, чаще всего это в сердце человека, в душе и не все хотят об этом рассказывать" - считает ксендз Виктор Бурлака, настоятель костела.

Как говорят священнослужители, далеко ходить за чудесами не надо, можно посмотреть даже на историю этого места. Например, Будславский костел пережил войны, охоту на храмы в совецкое время и все это время он не был закрыт ни на день. Разве не можно назвать чудом тот факт, что краска на иконе сохраняется яркой спустя столько лет, а количество людей, желающих поклониться святыне, только растет.

(lang:112:be)

Штогадовае свята ў Будславе (Мядзельскі раён), у гонар абраза Божай Маці збірае вялікую колькасць людзей. Падчас урачыстасці абраз знаходзіцца ў самым цэнтры ўвагі. Згодна з гісторыяй, 400 гадоў таму з Рыма прывезлі ў Будслаў абраз неапісальнай прыгажосці і з тых часоў ён прапісаўся ў Будславе.

З тых часоў сюды цягнуцца вернікі не толькі з Беларусі, але з іншых краін садружнасці, а таксама з блізкага замежжа. Каб у гэтым годзе пабываць на Будслаўскім свяце, сюды дабраліся дзве з паловай тысячы чалавек. Вернікаў не страшыць дрэннае надвор'е і мазалі, якія з'яўляюцца неад'емнымі спадарожнікамі ў такім доўгім вандраванні ў Будслаў.

Самым відовішчным на свяце, прысвечаным Будслаўскаму абразу, з'яўляецца пераліўная тысячамі агеньчыкаў святочная працэсія, якая цячэ, нібы вогненная рака.

Санктурий, менавіта так называюць касцёл у Будславе, у перакладзе гэта значыць месца, дзе захоўваецца самая паважаная святынь ў Беларусі. Менавіта з мэтай паказаць высокую ступень павагі да абраза адлегласць перад ёй у некалькі метраў вернікі праходзяць на каленях. Будслаўскі абраз Багародзіцы даўно славіцца сваімі цудатворнымі здольнасцямі.

"Тыя цуды, якія адбываюцца, тыя ацаленні, якія адбываюцца, часцей за ўсё гэта ў сэрцы чалавека, у душы і не ўсе хочуць пра гэта распавядаць" - лічыць ксёндз Віктар Бурлака, пробашч касцёла.

Як кажуць святары, далёка хадзіць за цудамі не трэба, можна паглядзець нават на гісторыю гэтага месца. Напрыклад, Будслаўскі касцёл перажыў войны, паляванне на храмы ў савецкі час і ўвесь гэты час ён не быў зачынены ні на дзень. Хіба ня можна назваць цудам той факт, што фарба на абразе захоўваецца яркай праз столькі гадоў, а колькасць людзей, якія жадаюць пакланіцца святыні, толькі расце.

(/yams-sele

"Все путем" раскрывает тайны озера Болдук

(yams-select:119)(lang:119:ru)

В прошлом выпуске передачи мы начали знакомство с краем голубых озер, продолжаем! В очередном выпуске передачи "Все путем" продолжится путешествие по Голубым озерам, мы побываем в аномальной зоне, где с людьми происходят загадочные вещи, а также найдем камень, который и не камень даже, а не много не мало, судьба всего человечества. Ходит легенда, что этот загадочный камень - это место жертвоприношения для богини Лаймы. В балтийской мифологии богиня, определяющая судьбу и приносящая счастье. На территории Голубых озер есть культовое дерево Лаймы, под которым и находится тот самый жертвенный камень. Камень похож на леденец, который богиня приходит и точит каждый день по мифологии литовцев и белорусов. Но камень этот – это судьба всего человечества и вот когда Лайма сточит весь камень, тогда и закончится судьба человечества.

Итак, мы направляемся к Голубым озерам. Это уникальное место на карте Беларуси, оно труднодоступно, а поэтому влияние человека здесь минимально. Чтобы ситуация не менялась, в 1972 году был организован Республиканский заказник. Сегодня территория Голубых озер находится под охраной. Здесь очень красивая природа. Но уникальность этого места еще и в том, что за голубыми озерами закрепилось звание аномальной зоны. Здесь видят странные свечения, кто-то НЛО, и даже говорят, что в здешнем озере Болдук живет некое существо, похожее на древнего плезиозавра. Мы с вами попробуем выяснить, так ли это.

Эта местность, как и вообще все Поозерье, буквально испещрено тектоническими разломами. Разлом это разрыв целостности земной коры и одна часть смещается относительно другой. Обычно в таких местах из недр земли выходят различные газы. По территории самого заказника проходит разлом глубиной 75 километров и длиной около 100 км. Прямо на этом разломе находится самое крупное озеро заповедной зоны - Болдук. И в этом месте отмечена повышенная концентрация радона. Радон - радиоактивный газ без цвета и запаха, но под влиянием собственной радиоактивности он иногда светится голубым светом. Стоит отметить, что самой частой аномалией здешних мест являются необъяснимые свечения.

На территории заказника есть маленькое озеро с целебными свойствами - Циклоп. Своими свойствами Циклоп обязан скорее всего местному тектоническому разлому, из глубин которого выходят различные газы. В озере много сероводорода. Озеро Циклоп до недавнего времени не было обозначено ни на одних картах, да и сегодня есть далеко не на всех. Его нашли местные любители прогулок на природе и назвали так, как захотели, потому что раньше озеро было в форме одного глаза. Глубина озера - 3 метра. Вода в озере берется из подземных ключей и из протоки, которая течет из недалеко расположенного озера Глухого.

В выпуске будет раскрыта тайна чудовища озера Болдук, почти в духе разрушителей легенд ведущий передачи разрушил легенду о таинственном звере, якобы живущем в озере Болдук.

(lang:119:be)

У мінулым выпуску перадачы мы пачалі знаёмства з краем блакітных азёр, працягваем! У чарговым выпуску перадачы "Усё як мае быць" працягнецца падарожжа па Блакітных азёрах, мы пабываем у анамальнай зоне, дзе з людзьмі адбываюцца загадкавыя рэчы, а таксама знойдзем камень, які і не камень нават, а не шмат не мала, лёс усяго чалавецтва. Ходзіць легенда, што гэты загадкавы камень - гэта месца ахвярапрынашэння для багіні Лаймы. У балтыйскай міфалогіі багіня, якая вызначае лёс і якая прыносіць шчасце. На тэрыторыі Блакітных азёр ёсць культавае дрэва Лаймы, пад якім і знаходзіцца той самы ахвярны камень. Камень падобны на лядзяш, які багіня прыходзіць і точыць кожны дзень па міфалогіі літоўцаў і беларусаў. Але камень гэты - гэта лёс усяго чалавецтва і вось калі Лайма сточыць увесь камень, тады і скончыцца лёс чалавецтва.

Такім чынам, мы накіроўваемся да Блакітных азёраў. Гэта унікальнае месца на карце Беларусі, яно цяжкадаступныя, а таму ўплыў чалавека тут мінімальны. Каб сітуацыя не змянялася, у 1972 годзе быў арганізаваны Рэспубліканскі заказнік. Сёння тэрыторыя Блакітных азёр знаходзіцца пад аховай. Тут вельмі прыгожая прырода. Але унікальнасць гэтага месца яшчэ і ў тым, што за блакітнымі азёрамі замацавалася званне анамальнай зоны. Тут бачаць дзіўныя святленні, хтосьці НЛА, і нават кажуць, што ў тутэйшым возеры Балдук жыве нейкае істота, падобная да старажытнага плэзіязаўра. Мы з вамі паспрабуем высветліць, ці так гэта.

Гэтая мясцовасць, як і наогул усё Паазер'е, літаральна спярэшчана тэктанічнымі разломамі. Разлом гэта разрыў цэласнасці зямной кары і адна частка ссоўваецца адносна іншай. Звычайна ў такіх месцах з нетраў зямлі выходзяць розныя газы. Па тэрыторыі самога заказніка праходзіць разлом глыбінёй 75 кіламетраў і даўжынёй каля 100 км. Прама на гэтым разломе знаходзіцца самае буйное возера запаведнай зоны - Балдук. І ў гэтым месцы адзначана падвышаная канцэнтрацыя радону. Радон - радыеактыўны газ без колеру і паху, але пад уплывам уласнай радыеактыўнасці ён часам свеціцца блакітным святлом. Варта адзначыць, што самай частай анамаліяй тутэйшых месцаў з'яўляюцца невытлумачальныя святленні.

На тэрыторыі заказніка ёсць маленькае возера з гаючымі ўласцівасцямі - Цыклоп. Сваімі ўласцівасцямі Цыклоп абавязаны хутчэй за ўсё мясцоваму тэктанічныя разлому, з глыбінь якога выходзяць розныя газы. У возеры шмат серавадароду. Возера Цыклоп да нядаўняга часу не было пазначана ні на адной карце, ды і сёння ёсць далёка не на ўсіх. Яго знайшлі мясцовыя аматары прагулак на прыродзе і назвалі так, як захацелі, таму што раней возера было ў форме аднаго вока. Глыбіня возера - 3 метры. Вада ў возеры бярэцца з падземных ключоў і з пратокі, якая цячэ з недалёка размешчанага возера Глухога.

У выпуску будзе раскрытая таямніца пачвары возера Балдук, амаль у духу разбуральнікаў легенд вядучы перадачы разбурыў легенду аб таямнічым зверы, нібыта які жыве ў возеры Балдук.

(/yams-sele

Кобыльник, Новый Мядель, Нарочь - история деревни

(yams-select:126)(lang:126:ru)

Нарочь - деревня Мядельского района, названная в честь одноименного озера, расположенного неподалёку. Стоит отметить, что название "Нарочь" эта деревня получила сравнительно недавно, лишь 48 лет назад. С былых времен это место звалось Кобыльник, но во время правления советской власти чем-то это название не угодило и с 1964 года былой Кобыльник стал именоваться деревней Нарочь. Местные жители, равно как и другие жители Мядельского района и по сей день зовут по-старинке деревню Кобыльником.

Кобыльник...откуда пошло название, спросите Вы? На этот счет существуют 2 легенды. Во-первых, в этой деревне когда-то давно была известная ярмарка, на которой торговали лошадьми и в большей части именно кобылами (для приплода). Вторая же легенда гласит о том, что в былую древность на это место свозили всех провинившихся со всех окрестных деревень. Находилась в деревне специальная лавка для наказаний, которую и называли в народе "кобыла". Провинившийся ложился на лаву и его секли розгами. Так и вышло, что в народе это место прозвали Кобыльник.

Есть и третья версия, согласно которой раньше терпеливого, трудолюбивого и молчаливого человека с иронией называли "кобылка", ну, мол, пока все тянет, надо запрягать и пользоваться, а то уж как умрет, так и не поделаешь ничего. Деревня известна истории с XV века и трудолюбивые люди селились здесь издавна. Возможо поэтому и называли место Кобыльником. Однако, раньше деревня звалась Новый Мядель, а современный город Мядель звался Старым Мяделем.

В 15-м столетии н.э. Кобыльник упоминается в летописях в качестве городка, а не как деревни. В то время он был владением князей Свирских, которые и построили в 1434 году костёл в Кобыльнике. Он был одним из самых первых костелов в Нарочанском крае, однако он не сохранился, к сожалению, до наших времен, возможно, он сгорел. И вот спустя 17 лет Игнат Россоловский, свирский декан, построил новый, но все так же из дерева, костел в Кобыльнике. Но и его судьба была недолгой, практически ни один пожар не обходил его стороной, и в Московское нашествие (1654 г.), костел сгорел, но уже в 1736-м году костел был отстроен новогрудским каштеляном Мартином Оскерко, но и он в 1862 г. загорелся, но люди смогли его спасти и потушить. В конце 19 века костел сгорел полностью и от него осталась лишь колокольня. В 1880 году художником Альфредом Изидором Ромером была написана картина "Костел в Кобыльнике".

После столь огромной нелюбви к костелу со стороны "красного петуха", местные жители решили больше не строить костел деревянным из-за страха, что и он снова сгорит. В начале XX столетия в Кобыльнике был построен новый костел в стиле неоготики из кирпича и с гранитным фундаментом. Костел был освещен как и предыдущий, в честь Святого Апостола Андрея.

(lang:126:be)

Нарач - вёска Мядзельскага раёна, названая ў гонар аднайменнага возера, што месціцца непадалёк. Варта адзначыць, што назва "Нарач" гэтая вёска атрымала параўнальна нядаўна, толькі 48 гадоў таму. З былых часоў гэтае месца называлася Кабыльнік, але падчас праўлення савецкай ўлады чымсьці гэта назва не трапіла і з 1964 года былы Кабыльнік стаў называцца вёскай Нарач. Мясцовыя жыхары, роўна як і іншыя жыхары Мядзельскага раёна і па гэты дзень завуць па-старому вёску Кабыльнікам.

Кабыльнік ... адкуль пайшла назва, спытаеце Вы? На гэты конт існуюць 2 легенды. Па-першае, у гэтай вёсцы калісьці даўно быў вядомы кірмаш, на якім гандлявалі коньмі і ў большай частцы менавіта кабыламі (для прыплоду). Другая ж легенда абвяшчае аб тым, што ў былую старажытнасць на гэта месца звозілі усіх, хто правініўся, з усіх навакольных вёсак. Знаходзілася ў вёсцы спецыяльная крама для пакаранняў, якую і звалі ў народзе "кабыла". Той, хто правініўся, клаўся на лаву і яго секлі розгамі. Так і выйшла, што ў народзе гэта месца празвалі Кабыльнік.

Ёсць і трэцяя версія, згодна з якой раней цярплівага, працавітага і маўклівага чалавека з іроніяй называлі "кабылка", ну, маўляў, пакуль усё цягне, трэба запрагаць і карыстацца, а то ўжо як памрэ, так і не зробіш нічога. Вёска вядомая гісторыі з XV стагоддзя і працавітыя людзі сяліліся тут здаўна. Магчыма таму і называлі месца Кабыльнік. Аднак, раней вёска клікалася Новы Мядзел, а сучасны горад Мядзел зваўся Старым Мядзелам.

У 15-м стагоддзі н.э. Кабыльнік згадваецца ў летапісах у якасці гарадка, а не як вёскі. У той час ён быў валоданнем князёў Свірскіх, якія і пабудавалі ў 1434 касцёл у Кабыльніку. Ён быў адным з самых першых касцёлаў у Нарачанскім краі, аднак ён не захаваўся, на жаль, да нашых часоў, магчыма, ён згарэў. І вось праз 17 гадоў Ігнат Расалоўскі, Свірскі дэкан, пабудаваў новы, але ўсё гэтак жа з дрэва, касцёл у Кабыльніку. Але і яго лёс была нядоўгі, практычна ні адзін пажар не абмінаў яго бокам, і ў Маскоўскае нашэсце (1654 г.), касцёл згарэў, але ўжо ў 1736-м годзе касцёл быў адбудаваны наваградскім кашталянам Марцінам Аскеркам, але і ён у 1862 г . загарэўся, але людзі змаглі яго выратаваць і патушыць. У канцы 19 стагоддзя касцёл згарэў цалкам і ад яго засталася толькі званіца. У 1880 мастаком Альфрэдам Ізідарам Рамэра была напісана карціна "Касцёл у Кабыльніку".

Пасля гэтакай велізарнай нелюбові да касцёла з боку "чырвонага пеўня", мясцовыя жыхары вырашылі больш не будаваць касцёл драўляным з-за страху, што і ён зноў згарыць. У пачатку XX стагоддзя ў Кабыльнік быў пабудаваны новы касцёл у стылі неаготыкі з цэглы і з гранітным падмуркам. Касцёл быў асвечаны як і папярэдні, у гонар Святога Апостала Андрэя.

(/yams-sele

Информация

Кафе Радуга

(yams-select:133)(lang:133:ru)

На берегу озера Мястро в славном городе Мядель расположена маленькая кафешка под открытым небом "Радуга", которая работает только в летнее время года. Кафе ограждено от парка и от озера, на территории кафе находятся столики и место, где можно закупиться всем необходимым для уютного отдыха под легкий озерный бриз.

По обратную сторону дорожки, которая соединяет Летний амфитеатр и Ресторан "Мястро" с одной стороны и спасательную станцию с другой, находится кафе на воде "Золотая рыбка".

(lang:133:be)

На беразе возера Мястра ў слаўным горадзе Мядзел размешчана маленькая кавярынька пад адкрытым небам "Вясёлка", якая працуе толькі ў летні час года. Кафэ агароджанае ад парку і ад возера, на тэрыторыі кафэ знаходзяцца столікі і месца, дзе можна закупіцца ўсім неабходным для ўтульнага адпачынку пад лёгкі азёрны брыз.

Па адваротны бок дарожкі, якая злучае Летні амфітэатр і Рэстаран "Мястра" з аднаго боку і выратавальную станцыю з другога, знаходзіцца кафэ на вадзе "Залатая рыбка".

(/yams-select

Музей отечественной вычислительной техники в гимназии №1 г. Мядель

(yams-select:140)(lang:140:ru)

У человека, не знающего своего прошлого, нет будущего... Эти золотые слова справедливы в любой отрасли человеческой деятельности. Не является исключением и бурно развивающаяся в нашей стране отрасль информационных технологий. История развития вычислительной техники, как отечественной, так и зарубежной - это неотъемлемая часть информационной культуры в целом.

Между прочим, в 1980 г. был выпущен первый жесткий диск IBM 3380 объемом 2,2 Gb. Его размеры были сравнимы с холодильником и вес составлял 250 кг. Стоимость жесткого диска колебалась от $81000 до $142000.

Myadel.info спешит поделиться очередной частичкой информации о том, что можно увидеть и узнать в Мяделе. При посещении кабинета информатики в гимназии №1 г. Мяделя окунаешься в прошлое вычислительной техники. Около 6 лет назад в качестве элементов оформления кабинета для занятий по информатике начали использоваться различные калькуляторы и персональные компьютеры, которые перестали использоваться.

Музей отечественной вычислительной техники

Идейный автор и создатель Музея - простой учитель информатики Вячеслав Савчик, которому хочется сказать спасибо и выразить огромное уважение за проделанную работу! На его блоге можно воспользоваться виртуальной экскурсией по Музею отечественной вычислительной техники, а также узнать много другой интересной информации.

Со временем коллекция старых вычислителей достигла внушительного количества, и возникло желание систематизировать все это наследие прошлого и сделать его достоянием общественности. При этом основное внимание было решено сконцентрировать именно на истории развития отечественной вычислительной техники. Большая часть экспонатов - это различные вычислительные устройства, выпускавшиеся на территории бывшего СССР и Беларуси, хотя присутствуют в коллекции и экспонаты зарубежного производства: компьютерные мыши, устройства для хранения информации.

В Мядельской гимназии №1 работает Музей отечественной вычислительной техники

Между прочим, 20 июня 1982 года группа ABBA впервые в мире анонсировала свой альбом "The Visitors" на новом тогда виде носителе - CD.

Днем рождения Музея можно считать дату его торжественного открытия - 29 апреля 2009 года. Музей состоит из 9 разделов:

Домеханические вычислители;
Механические вычислители;
Калькуляторы серии Искра;
Калькуляторы серии Б3 и С3;
Калькуляторы серии МК;
Бытовые компьютеры;
КУВТы;
Компьютерные мыши;
Носители информации;

Музей является единственным в Беларуси по тематике (отечественная вычислительная техника) и количеству экспонатов (около 180)!

(lang:140:be)

У чалавека, які не ведае свайго мінулага, няма будучыні ... Гэтыя залатыя словы справядлівыя ў любой галіне чалавечай дзейнасці. Не з'яўляецца выключэннем і бурна развіваецца ў нашай краіне галіна інфармацыйных тэхналогій. Гісторыя развіцця вылічальнай тэхнікі, як айчыннай, так і замежнай - гэта неад'емная частка інфармацыйнай культуры ў цэлым.

Між іншым, у 1980 быў выпушчаны першы жорсткі дыск IBM 3380 аб'ёмам 2,2 Gb. Яго памеры былі параўнальныя з халадзільнікам і вага складала 250 кг. Кошт жорсткага дыска вагалася ад $ 81000 да $ 142000.

Myadel.info спяшаецца падзяліцца чарговы часцінкай інфармацыі аб тым, што можна ўбачыць і даведацца ў Мядзелі. Пры наведванні кабінета інфарматыкі ў гімназіі № 1 г. Мядзела акунаешся ў мінулае вылічальнай тэхнікі. Каля 6 гадоў таму ў якасці элементаў афармлення кабінета для заняткаў па інфарматыцы пачалі выкарыстоўвацца розныя калькулятары і персанальныя кампутары, якія перасталі выкарыстоўвацца.

Музей айчыннай вылічальнай тэхнікі

Ідэйны аўтар і стваральнік Музея - просты настаўнік інфарматыкі Вячаслаў Саўчык, якому хочацца сказаць дзякуй і выказаць вялікую павагу за праведзеную працу! На яго блогу можна скарыстацца віртуальнай экскурсіяй па Музею айчыннай вылічальнай тэхнікі, а таксама даведацца шмат іншай цікавай інфармацыі.

З часам калекцыя старых вылічальнікаў дасягнула вялікай колькасці, і ўзнікла жаданне сістэматызаваць усю гэту спадчыну мінулага і зрабіць яе здабыткам грамадскасці. Пры гэтым асноўную ўвагу было вырашана сканцэнтраваць менавіта на гісторыі развіцця айчыннай вылічальнай тэхнікі. Большая частка экспанатаў - гэта розныя вылічальныя прылады, якія выпускаліся на тэрыторыі былога СССР і Беларусі, хоць прысутнічаюць у калекцыі і экспанаты замежнай вытворчасці: кампутарныя мышы, прылады для захоўвання інфармацыі.

У Мядзельскай гімназіі № 1 працуе Музей айчыннай вылічальнай тэхнікі

Між іншым, 20 чэрвеня 1982 года група ABBA ўпершыню ў свеце анансавала свой альбом "The Visitors" на новым тады відзе носьбіта - CD.

Днём нараджэння Музея можна лічыць дату яго ўрачыстага адкрыцця - 29 красавіка 2009. Музей складаецца з 9 раздзелаў:

Дамеханічныя вылічальнікі;
Механічныя вылічальнікі;
Калькулятары серыі Іскра;
Калькулятары серыі Б3 і С3;
Калькулятары серыі МК;
Бытавыя кампутары;
КУВТы;
Кампутарныя мышы;
Носьбіты інфармацыі;

Музей з'яўляецца адзіным у Беларусі па тэматыцы (айчынная вылічальная тэхніка) і колькасці экспанатаў (каля 180)!

(/yams-sele

Мядельский музей

(yams-select:147)(lang:147:ru)

Мядельская земля за всю свою историю пережила множество потрясений и нелегких времен. В нашем крае ни один раз оставляли свои следы кровавые войны, однако стойкие Мядельчане каждый раз вставали на защиту своей малой родины. Мядельский музей народной славы задумывался и создавался в память о наших дедах и прадедах, которые мужественно и стойко боролись за свой край. На базе Мядельского отдела культуры в 1969 году был основан Музей народной славы, общая площадь экспозиции составляет 563 м². Более 19 500 музейных экспонатов в основном фонде музея и около 14 500 в фонде вспомогательно-научных материалов - вот что готов показать музей посетителям.

Интерьер оформлен в исконно белорусском стиле. Музейная экспозиция разделена на 10 залов, каждый из которых посвящен отдельной теме, среди которых и древняя история нашего края, и Великая Отечественная война, история конфессии нашего края, землянка партизан, знаменитые люди современности и много чего еще интересного и увлекательного.

Есть в музее и экспозиция, полностью посвященная Максиму Танку - нашему знаменитому земляку, народному поэту Беларуси, где собраны его рукописи, фотографи, личные вещи.

В мезее каждый год проходит более 420 экскурсий, кроме того Музей народной славы является площадкой для проведения музейных уроков для школьников, различных выставок. Мядельский музей поддерживает тесные связи с другими музеями Беларуси, а также писателями, художниками, журналистами и учеными не только Беларуси, но и других стран.

(lang:147:be)

Мядзельская зямля за ўсю сваю гісторыю перажыла мноства узрушэнняў і нялёгкіх часоў. У нашым краі ні адзін раз пакідалі свае сляды крывавыя войны, аднак ўстойлівыя Мядельчане кожны раз стаялі на абароне сваёй малой радзімы. Мядзельскі музей народнай славы задумваўся і ствараўся ў памяць пра нашых дзядоў і прадзедаў, якія мужна і стойка змагаліся за свой край. На базе Мядзельскага аддзела культуры ў 1969 годзе быў заснаваны Музей народнай славы, агульная плошча экспазіцыі складае 563 м². Больш за 19500 музейных экспанатаў у асноўным фондзе музея і каля 14 500 у фондзе дадаткова-навуковых матэрыялаў - вось што гатовы паказаць музей наведвальнікам.

Інтэр'ер аформлены ў спрадвечна беларускім стылі. Музейная экспазіцыя падзелена на 10 залаў, кожны з якіх прысвечаны асобнай тэме, сярод якіх і старажытная гісторыя нашага краю, і Вялікая Айчынная вайна, гісторыя канфесіі нашага краю, зямлянка партызан, знакамітыя людзі сучаснасці і шмат чаго яшчэ цікавага і займальнага.

Ёсць у музеі і экспазіцыя, цалкам прысвечаная Максіму Танку - нашаму знакамітаму земляку, народнаму паэту Беларусі, дзе сабраны яго рукапісы, фотаздымкі, асабістыя рэчы.

У мезее кожны год праходзіць больш за 420 экскурсій, акрамя таго Музей народнай славы з'яўляецца пляцоўкай для правядзення музейных урокаў для школьнікаў, розных выстаў. Мядзельскі музей падтрымлівае цесныя сувязі з іншымі музеямі Беларусі, а таксама пісьменнікамі, мастакамі, журналістамі і навукоўцамі не толькі Беларусі, але і іншых краін.

(/yams-select